Զոհարան, ի, աց

s.

θσιαστήριον thysiasterium;
altare, in quo sacrificatur Զոհանոց. սեղան. եւ Բագին.

Պատրաստեցին զզոհարանն ըստ կազմութեան իւրում. (՟Բ. Եզր. ՟Գ. 3։)

Ուղղեցին սեղան զոհարանաց ի տեղւոջն իւրում. (՟Ա. Եզր. ՟Ե. 50։)

Եդ ի ներքոյ զսեղան քաւութեան՝ զտէրունի մարմնոյդ զոհարանն. (Լմբ. պտրգ.։)

Ո՛չ ի բագինս զոհարանաց նոցա պատարագ Աստուծոյ նուիրել. (Մանդ. ՟Է։)

Տաճար էիք Հոգւոյն Սրբոյ, արդ զոհարան դիւա՞ց լինիցիք. (Եղիշ. ՟Գ։)

Որո՞վք պատճառանօք բնակէիք ի զոհարանս յայսոսիկ. (Ճ. ՟Բ.։)

ԶՈՀԱՐԱՆ. ψυκτήρ pelvis Սպասք սեղանոյ զոհից. որպէս կոնք, տաշտք, եւ այլն.

Զոհարանք ոսկեղէնք երեսուն, եւ զոհարանք սպասուն արծաթեղէնք հազար քսան եւ ինն. (՟Բ. Եզր. ՟Ա. 9։)

Ոսկւովք պսակօք, եւ արծաթի զոհարանօք, յանօթս ցանկալիս. (Ագաթ.։)